|Όλοι το έχουμε ζήσει κι αυτό|

Τί εννοώ με την φράση αυτή; Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον έχουμε βρεθεί σε καταστάσεις, φάσεις της ζωής μας που αισθανόμαστε ότι πνιγόμαστε.. αυτό μπορεί να συμβαίνει για διάφορους λόγους... Ο καθένας έχει τα θέματα του...για σκέψου όμως να είσαι από εκείνα τα παιδιά που παίρνεις στους ώμους σου το βάρος δικών σου ανθρώπων;; Τότε μιλάμε για διπλή ζωή...

Από την μία είναι θετικό αυτό γιατί λίγοι άνθρωποι φέρονται έτσι... πρόσεχε όμως που το κάνεις γιατί δεν σου το αναγνωρίζουν όλοι οι άνθρωποι. Δεν είναι χρέος τους να σου το αναγνωρίσουν αλλά ούτε δικό σου να το κάνεις αβέρτα αυτό.. Σκέψου μία σχέση σου, τον πρώην ή την πρώην σου, είτε σε ερωτικό επίπεδο ή σε φιλικό επίπεδο.. εκεί που έδωσες ότι είχες, που έκανες ότι ένιωσες για να μην το μετανιώσεις και αισθανθείς λίγος μετά..και το έκανες γιατί σαφώς και γούσταρες να νιώσεις καλά με την συνείδηση σου, λέξη με μεγάλο φορτίο που θα συζητηθεί κάποια στιγμή, αλλά και για τον απέναντι σου. Αναρωτήσου τώρα γιατί το έκανες αυτό; Η απάντηση που δίνω αν με ρωτάς σε αυτό το ερώτημα είναι η εξής: ''επειδή κατάλαβα ότι με είχε ανάγκη ο άνθρωπος μου εκείνη την περίοδο''. Τι συμβαίνει όμως όταν ο άλλος δεν σου το έχει ζητήσει και εσύ παίρνεις τέτοια πρωτοβουλία μόνος σου; Ξέρεις οι άνθρωποι είμαστε εγωίστες. Μιλάμε, συμβουλεύουμε εύκολα τους γύρω μας αλλά δύσκολα δεχόμαστε το ίδιο για δικά μας θέματα. Επομένως πρωτού αναλωθείς σε ξένα θέματα, ρώτα αν πρέπει να το κάνεις...ο καθένας έχει την υπερηφάνεια του. Μην ξεχνάς ο άνθρωπος που θα βοηθήσεις σίγουρα θα την έχει και μετά γιατί θα τα έχει καταφέρει..και αυτό είναι σίγουρο γιατί όλοι βρίσκουμε άκρη στα προβλήματα μας...αν σου αναγνωρίσει την βοήθεια με γεια του και με μαγκιά του....αξίζει και που βοήθησες και που ύπαρχει στο περιβάλλον σου γιατί σου ενισχύει την κοινωνική σου υπερηφάνεια και εσένα. Αν όμως όχι τότε πρόκειται για μορφή τοξικού ανθρώπου, που σίγουρα να ξέρεις θα επιβιώσει στην ζωή γιατί δεν βλέπει καν την παρουσία σου. Αν την έβλεπε θα σου είχε αναγνωρίσει και το απλό τίποτα που του προσφέρεις καθημερινά..και δεν θα αισθανόσουν πνιγμένος αλλά ικανοποιημένος και άξιος. Φυσικά και αυτό εξαρτάται από το υπόβαθρο του εαυτού σου αλλά είσαι κοινωνικό ον... εξαρτάται και από το περιβάλλον που έχεις επιλέξει.

Το κρατάς ή το αλλάζεις τελικά;